وصیّت نامه‌ی شهید علی زاهدی

یسم الله الرّحمن الرّحیم

 
این حسین کیست که عالم همه دیوانه‌ی اوست     این چه شمعی است که جان‌ها همه پروانه‌ی اوست1
با درود و سلام بر یگانه منجی عالم بشریّت، حضرت مهدی(عج) و نائب بر حقّش
امام امّت پیر جماران. سلام گرم من بر تمام مسلمین و به‌خصوص بر امّت شهیدپرور
روستای خطیرکلا.

پدر و مادرم! پس از شهید شدن من! برایم گریه نکنید چون از گریه کردن شما دشمنان ما خوشحال خواهند شد، خوشحال باشید که چشم دشمنان اسلام کور خواهد شد. و هم‌چنین با شهید کردن ما بعضی از آن‌ها که هنوز خواب هستند بیدار خواهند شد.

ای امّت ایران! بعضی‌ها می‌گویند اینان برای پول و مقام به جبهه
می‌روند ولی کور خوانده‌اند ما برای پول و مقام به جبهه نمی‌رویم، بلکه برای حفظ اسلام و مسلمین و ناموس خودمان به جبهه می‌رویم و به تمام دشمنان می‌فهمانیم که ما همه‌ مرد جنگ هستیم و صلح تحمیلی را نمی‌پذیریم.

مادرم! می‌دانم که شب‌ها بی‌خوابی کشیدی و رنج بردی ولی این رنج و زحمت
پایمال نمی‌شود.

برادرم! از تو می‌خواهم که راه مرا ادامه دهی و تا خون جوانان به هدر نرود و اگر هم توانایی جنگیدن را ندارید کمک تو، مشت محکمی است بر دهان دشمنان اسلام.

خواهران من! حجاب خودتان را با حجاب زینب پیمان ببندید و این حجاب شما
ضربه‌ای است بر دشمن و به امید خدا جنگ به همین زودی تمام خواهد شد و پیروزی ازآن مسلمین است به امید پیروزی. اگر شهید شدم مرا پیش مهدی تیر خطیر دفن کنید.

خدمت گزار اسلام: علی زاهدی